பின் தொடர்ந்து...

பஸ் ஸ்டாப்பிலேயே அபிநயா அவனைக் கவனித்து விட்டாள். அவன் அபிநயாவையே கண் கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அவள் பஸ் ஸ்டாப்பை விட்டு வீட்டை நோக்கி நடக்க, அவனும் அவளைப் பின் தொடர்ந்தான். அவன் பின் தொடர்வதைப் பார்த்து அபிநயா நடையை வேகப்படுத்தினான். அவனும் அதே வேகத்தில் அவளைப் பின் தொடர்ந்தான்.

போன மாதம் தான் அவளைப் பின் தொடர்ந்து வந்து அவளுடைய வீட்டைக் கண்டுபிடித்த ஒருவன், அவளுடைய அப்பாவிடம் அவளைப் பெண் கேட்க, பெரிய பிரச்னையாகி விட்டது. அவனும் அப்படிப்பட்டவனாக இருப்பானோ? நினைத்துப் பார்க்க அபிநயாவுக்கு வியர்த்துக் கொட்டியது. அவள் தன்னுடைய வீட்டை நோக்கி போகாமல், இப்போது வேறு பாதையில் வேகமாக நடக்க தொடங்கினாள். அவனும் அவளை விடாமல் பின் தொடர்ந்தான்.

கிட்டத்தட்ட அரை மணி நேரமாக அவள் நடக்க, அவனும் அவளைப் பின் தொடர்ந்தான். இப்போது அவன் வேகத்தை அதிகப்படுத்தி, அவளை நெருங்கினான். அபிநயா சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். மத்தியான வேளையாதலால் தெருவில் மனித நடமாட்டம் இல்லை.

"ஏங்க, ஒரு நிமிஷம்!" அவன் அபினயாவை நிறுத்தினான்.

"நடேசன் சந்துக்கு எப்படிங்க போகணும்? ரொம்ப நேரமா தேடி அலைஞ்சும் கிடைக்கல! பஸ் ஸ்டாப்புல ஒருத்தர் நீங்க அந்த சந்துல குடியிருக்கறதா சொல்லி, உங்க பின்னாடியே போகச் சொன்னார்! இன்னும் எவ்வளவு தூரத்துல உங்க தெரு இருக்குதுன்னு கொஞ்சம் சொல்ல முடியுமா?"